Wat wordt het?

Een aantal weken terug had ik een gesprek met mijn mentor, Otto Donkers. Het was een kort gesprekje en daarom heb ik het niet direct beschreven op mijn blok. Hij vroeg aan mij wat ik nu eigenlijk wil met mijn luidspreker. Tot nu toe bestond het idee om een betaalbare studio luidspreker te gaan ontwikkelen welke gebruikt zou kunnen worden op een redelijke luisterafstand. Een dergelijk luidsprekersysteem heet normaal gesproken een main-luidsprekersysteem. De focus zou hierbij vooral gaan liggen op het toegankelijk maken van een dergelijk luidsprekersysteem. Hiermee bedoel ik dat het luidsprekersysteem zowel wat prijs betreft toegankelijk moest zijn als ook wat plaatsbaarheid toegankelijk moest zijn. Bestaande studioluidsprekers zijn vaak moeilijk te plaatsen omdat er bij het ontwerp van de luidspreker uit is gegaan van een perfecte ruimte akoestiek. In de vele thuisstudio’s die er tegenwoordig zijn is dit vaak niet het geval. Dit probleem is op te lossen door luidsprekers te kiezen welke dichter bij de luisteraar worden geplaatst. Dit zorgt ervoor dat de luisteraar minder reflecties van de kamer opvangt en dus een betere akoestiek ervaart maar in sommige situaties zoals bij het beoordelen van een goed stereobeeld of bij het afstellen van de lage tonen is een dergelijk luidsprekersysteem niet wenselijk.

Deze probleemsituatie roept toch veel vragen op. Niet zozeer vragen over hoe dit opgelost kan worden. Maar vooral vragen over of hier überhaupt vraag naar is.

In het gesprek met mijn mentor, Otto Donkers stelde hij mij de vraag wat voor luidspreker ik zelf graag zou willen ontwikkelen en mijn antwoord op deze vraag was niet een studio luidsprekersysteem. Mijn antwoord op deze vraag was een ‘’vet’’ luidsprekersysteem. Een systeem wat vooral uitblinkt in zijn uitstraling. Niet een systeem wat zo compact mogelijk is en wat met vage marketingpraat wordt aangeprijsd als een ‘’groots’’ systeem, nee, een systeem wat de taal van de muziek spreek. Een systeem wat je zou verwachten in de woonkamer van Freddie Mercury of Eddie van Halen. Een systeem dat ook daadwerkelijk ‘’groots’’ klinkt. Begrijp me niet verkeerd, met ‘’groots bedoel ik niet dat hij ongelofelijk hard moet kunnen. Met ‘’groots’’ bedoel ik dat het systeem een dynamisch bereik heeft waarmee het zonder problemen een volledig symfonie orkest of een drumstel kan weergeven. Een systeem dat past bij muziek, welke duidelijk aanwezig is in de ruimte en fungeert als een soort symbool voor wat eruit komt, Muziek!